Ντροπή σας από ένα σημείο και ύστερα

Όπου δεν υπάρχει αντίδραση, υπάρχει δράση. Και όσο περισσότερο υποχωρεί ο ένας παίκτης τόσο περισσότερο προωθημένες θα γίνονται οι θέσεις του αντιπάλου. 

Aυτά τα «Αρχίζει και καταντάει και λίγο κουραστικό αυτό», 

αυτά τα «Ντροπή σας από ένα σημείο και ύστερα», 

αυτά τα «Σας βαρεθήκαμε», 

αυτά τα «Έπρεπε να σας απολύσουμε για να καταλάβετε τι εστί βερύκοκο»,

όλα αυτά δηλαδή που δεν θα μπορούσαν ποτέ να λεχθούν όχι μόνο επί μεταπολίτευσης, αλλά ακόμα και τα πρώτα μνημονιακά χρόνια,

όλα αυτά δηλαδή που ακούγονται σήμερα, είναι απλώς ένα ακόμη σκαλοπάτι προς τα ακόμη πιο ακραία λόγια που θα ακουστούν και τις ακόμη πιο ακραίες πολιτικές που θα εφαρμοστούν,

είναι όλα αυτά που ακούγονται σήμερα επειδή ο ένας παίκτης τα πήρε σταδιακά από το στόμα του αντιπάλου και η ντροπή άλλαξε στρατόπεδο.

Έτσι, δεν χρειάζεται πια να υποκρίνεται ο υπουργός πως ντρέπεται και λυπάται και κάνει ό,τι κάνει με πόνο ψυχής.

Τώρα σου λέει εσένα να ντρέπεσαι. 

Τώρα σου λέει πως εσύ είσαι αυτός που τον κούρασες πια.

Τώρα σου λέει πως εκείνος είναι που βαρέθηκε εσένα.

Τώρα σου λέει πως κανονικά έπρεπε να δεις τη γλύκα,

αφού πάντα υπάρχει κάτι χειρότερο που μπορεί να σου κάνει. 

Ωστόσο όπως ο ίδιος ο υπουργός θα πει, δεν πρόκειται στην πραγματικότητα για κάποια σχέση μεταξύ αντιπάλων, αλλά για μια αυθεντική σχέση εκπροσώπησης: «Ο λαός αποφάσισε, εξέλεξε εμάς και εφαρμόζουμε το σχέδιο». Και το σχέδιο θα συνεχίσει να εφαρμόζεται στο όνομα της δημοκρατίας, στο όνομα της λαϊκής απόφασης κι εκλογής, στο όνομα τελικά της μη λαϊκής αντίδρασης, επικυρωμένο τελικά από την απάθεια και την ολική ψυχική παράδοση. 

Όταν φεύγει ο φόβος της αντίδρασης, έρχεται νομοτελειακά η αποθράσυνση της δράσης.

Καταδικάσαμε την αντίδραση από οπουδήποτε κι αν προέρχεται και οποιαδήποτε μορφή κι αν έπαιρνε, ας γευθούμε λοιπόν τώρα την βερυκοκένια γεύση της δράσης.

Αναδημοσίευση από Old Boy