Τετάρτη 29 Ιανουαρίου 2014

Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2014

Ο ρατσισμός στον καπιταλισμό


«Σαν ένας μακρόσυρτος, φρικιαστικός κεραυνός, προάγγελος κυκλώνων που σκοτεινιάζουν τον ουρανό και τσακίζουν τις πόλεις, το αιφνίδιο μαντάτο αντήχησε σε όλη την Καραϊβική, ξεσηκώνοντας κραυγές, ανάβοντας τους δαυλούς της πυρκαγιάς: δημοσιεύτηκε ο νόμος της 30ης φλορεάλ έτους Χ (Μάης του 1802) που επανέφερε τη δουλεία στις γαλλικές αποικίες της Αμερικής. Ακύρωνε το διάταγμα της 16ης πλυβιόζ έτους II (Φλεβάρης 1794), πούχε καταργήσει τη δουλεία. Μια απέραντη αγαλλίαση ξέσπασε στους κατέχοντες, μεγαλοϊδιοκτήτες φυτειών, που ενημερώθηκαν γρηγορα για όσα τους ενδιέφεραν, αφού τα μαντάτα πετούσαν πάνω από τα καράβια. Πληροφορήθηκαν ότι θα ετίθετο πάλι σε ισχύ το προεπαναστατικό αποικιοκρατικό καθεστώς, πράγμα που θα τους επέτρεπε να ξεμπερδεύουν μια και καλή με τα ανθρωπιστικά φληναφήματα αυτής της βρωμοεπανάστασης. Παντού, στη Γουαδελούπη, στη Δομίνικα, στη Μαρί-Γκαλάντ η αναγγελία του μηνύματος συνοδεύτηκε από μπαταρίες, κανονιοβολισμούς και φωταγωγίες ενώ χιλιάδες ελεύθεροι πολίτες, απελευθερωμένοι δούλοι, οδηγούνταν με τον βούρδουλα στα παλιά τους παραπήγματα, ξυλοκοπούμενοι άγρια. Οι πρώην Λευκοί Άρχοντες όρμησαν μέσα από τους αγρούς, με αγέλες κυνηγόσκυλων σε αναζήτηση των παλιών τους δούλων που παρέδιδαν αλυσοδεμένους στους επιστάτες τους. Αυτό το άτακτο κυνήγι δημιούργησε τέτοιο φόβο για ενδεχόμενη σύγχυση σε ορισμένους απελεύθερους της προεπαναστατικής περιόδου, της Μοναρχίας, μικρομπακάληδες, μικροκαλλιεργητές, που συγκέντρωσαν τα υπάρχοντα τους με σκοπό να διαφύγουν στο Παρίσι. Εμποδίστηκαν όμως έγκαιρα από νέο διάταγμα της 5ης μεσιντόρ (Ιούνης) που απαγόρευε την είσοδο στη Γαλλία κάθε έγχρωμου. Ο Βοναπάρτης εκτιμούσε ότι η μητρόπολη είχε υπεραρκετούς νέγρους και φοβόντουσαν ότι ο μεγάλος αριθμός τους θα μετέδιδε στο ευρωπαϊκό αίμα "αυτήν την απόχρωση πούχε διαδοθεί στην Ισπανία μετά την εισβολή των Αράβων"».

Αλέχο Καρπεντιέ, Ο Αιώνας των φώτων


Το πολιτικό οικοδόμημα που έκτισε ο καπιταλισμός και που χρησιμοποίησε ως δούρειο ίππο για να συσπειρώσει γύρω του ευρύτερες λαϊκές μάζες ειδικά στα πρώτα του χρόνια ήταν η αστική δημοκρατία

Η Γαλλική επανάσταση διακήρυττε την ισονομία, την ισοπολιτεία, την κατάργηση της δουλείας και την μετατροπή άμεσα των δούλων σε ελεύθερους πολίτες. Οι διακηρύξεις αυτές ειδικά στα πρώτα χρόνια μετά την εμφάνιση του διαφωτισμού και της Γαλλικής επανάστασης φάνταζαν εξαιρετικά πρωτοποριακές και έτυχαν ευρύτατης αποδοχής, ειδικά αυτά από τα φτωχά λαϊκά στρώματα της φεουδαρχίας όπως τους δούλους και τους δουλοπάροικους.

Τρίτη 21 Ιανουαρίου 2014

''Επαγρύπνηση'' Κακός καπιταλισμός ή κακοί καπιταλιστές;






Δεν πέρασε ούτε ένας χρόνος από την κατάρρευση εννιαώροφου κτιρίου του συγκροτήματος Rana Plaza στο Μπαγκλαντές που κόστισε τη ζωή σε περισσότερα από 1100 άτομα και έστειλε σακατεμένους στο νοσοκομείο πάνω από 2000 εργάτες 

Δεν πέρασε πολύς καιρός από τότε που άλλο εργοστάσιο ρούχων στην ίδια χώρα πήρε φωτιά με αποτέλεσμα να καεί ζωντανός παρόμοιος αριθμός εργατών διότι το εργοστάσιο δεν διέθετε εξόδους κινδύνου. Στις ΗΠΑ λίγους μήνες πριν πήρε φωτιά εργοστάσιο λιπασμάτων το οποίο βρίσκονταν , άκουσον, άκουσον, στις παρυφές της πόλης και δίπλα από δημοτικό σχολείο με αποτέλεσμα να κινδυνεύσουν να καούν μικρά παιδιά. Σήμερα πληροφορούμαστε από τον 902 πως και άλλο εργοστάσιο στις ΗΠΑ πήρε φωτιά και διερευνούνται οι συνθήκες κάτω από τις οποίες αυτή μπήκε
Συχνά επίσης διαβάζουμε στον τύπο για τις απάνθρωπες συνθήκες που δουλεύουν οι εργαζόμενοι στις Ασιατικές χώρες. 

Διαβάζουμε πως στα εργοστάσια της Apple στην Ασία οι εργαζόμενοι αυτοκτονούν λόγω των εξαντλητικών ωραρίων εργασίας πηδώντας τις νύχτες από τα παράθυρα, μαθαίνουμε πως οι συνθήκες εργασίας είναι φρικιαστικές και οι αμοιβές τέτοιες που είναι αμφίβολο εάν το μηνιάτικο που παίρνουν φτάνει να καλύψουνε τις ανάγκες μιας μέρας.

Μαθαίνουμε πράγματα με τα οποία μπορούμε να οριοθετήσουμε τον πολιτισμό που διέπει τον καπιταλισμό ως οικονομικό σύστημα και μπορούμε να φωνάξουμε με βεβαιότητα πως αυτό το σύστημα είναι το πιο βάρβαρο, το πιο αντιδραστικό και το πιο εκμεταλλευτικό από τα πολιτικά – οικονομικά συστήματα που επικράτησαν έως τώρα.

Πολλοί πάνω σε αυτή την άποψη μπορεί να διατυπώσουνε ενστάσεις και να υποστηρίξουν πως δεν είναι ο καπιταλισμός αυτός κάθε αυτός που είναι βάρβαρος  και τόσο τρομακτικά εκμεταλλευτικός αλλά για αυτές τις αθλιότητες ενδεχομένως να ευθύνονται κάποιοι ‘’ψυχανόμαλοι’’ καπιταλιστές που ηδονίζονται να ταλαιπωρούν και να δολοφονούν τους εργάτες τους. Άρα φταίνε κάποιες κακές μονάδες που συκοφαντούν ένα κατά τα άλλα καλό και ανθρώπινο οικονομικό- πολιτικό σύστημα.
Αυτή η άποψη όπως θα αντιλαμβάνεστε είναι αστεία και δεν μπορεί να αντέξει ούτε στην ελάχιστη κριτική.

Κυριακή 19 Ιανουαρίου 2014

Ανάπτυξη για ποιον;


Αξιοποιώντας το λεγόμενο «πρωτογενές πλεόνασμα» και ορισμένες επιχειρηματικές συμφωνίες, όπως αυτή για την εκμετάλλευση του κοιτάσματος του Πρίνου από το βρετανικό πετρελαϊκό κολοσσό της BP, η κυβέρνηση και τα επιτελεία της προσπαθούν να ενισχύσουν την εικόνα ότι η οικονομία βρίσκεται σε τροχιά ανάκαμψης. Με τον ίδιο τρόπο, επιχειρούν να πείσουν το λαό ότι «οι θυσίες του πιάνουν τόπο», ότι «τα δύσκολα πέρασαν» και ότι από την ανάπτυξη που έρχεται, έχουν να κερδίσουν οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα.
Η αλήθεια είναι ότι κάποια στιγμή, η ελληνική καπιταλιστική οικονομία θα περάσει σε φάση ανάκαμψης, έστω και αναιμικής. Αυτό λέει ο νόμος του καπιταλισμού. Η φάση της κρίσης και η φάση ανόδου της οικονομίας εναλλάσσονται.

"Επαγρύπνηση"Μη χρησιμοποιείς μάταια την ιδέα του κομμουνισμού


Αναδημοσίευση από εδω


Η χρησιμοποίηση των κομμουνιστικών εννοιών με διαστρεβλωμένο περιεχόμενο από αυτο-προσδιοριζόμενους μαρξιστές (ή, καλύτερα, μετα-μαρξιστές) -αφού τις επικαιροποιήσουν- είναι ιδιαίτερα συχνό φαινόμενο τελευταία. Η διαστρέβλωση των μαρξιστικών εννοιών και της κομμουνιστικής ορολογίας στην προσπάθεια να καταστεί η ‘ξύλινη γλώσσα’ επίκαιρη και ελκυστική είναι κάτι που πρέπει οπωσδήποτε να καταπολεμηθεί. Ο αγώνας αυτός στο πεδίο της ιδεολογικής

Πέμπτη 16 Ιανουαρίου 2014

" Επαγρύπνηση " Ο ρόλος της εμπορικής πίστης στον καπιταλισμό και τι γίνεται όταν αυτή χάνεται



Στον κεφαλαιοκρατικό τρόπο παραγωγής από τα πρώτα στάδια της εμφάνισης του και στις μέρες μας ακόμη περισσότερο θεμελιώδες ρόλο στην λειτουργία και την ανάπτυξη του παίζει η πίστη.

Κάθε μέρα ακούμε αυτή τη λέξη , πίστη, πιστωτής, πίστωση κτλ. Η πίστη στον καπιταλισμό είναι ο ακρογωνιαίος λίθος του που όταν κλονιστεί, το σύστημα παύει πλέον να λειτουργεί ομαλά και μπαίνει σε φάση κρίσης, μέχρις ότου η πίστη να αποκατασταθεί ξανά οπότε το καπιταλιστικό σύστημα ξαναμπαίνει σε μια ομαλή φάση λειτουργίας.

Τι σημαίνει όμως πίστη  στον καπιταλιστικό τρόπο ανάπτυξης και πως αυτή βοηθά ν αναπτυχθεί και να εξελιχθεί ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής ; Θα προσπαθήσουμε να κάνουμε κατανοητή αυτή την έννοια μέσα από μερικά παραδείγματα