Θέλουνε τον Πειραιά

Ο Πειραιάς είναι μια πόλη με πολλές ιδιαιτερότητες και πόλη εξαιρετικής σημασίας για το ελληνικό ΚΚ. Είναι μια απέραντη εργατούπολη πάνω από το σβέρκο της πρωτεύουσας, είναι η  εργατική τάξη που αναπνέει βαριά πάνω από το σβέρκο της εξουσίας. Ο Πειραιάς είναι το επαναστατικό υποκείμενο στην Ελλάδα.

Αυτό το ξέρουν πολύ καλά οι κομμουνιστές , το ξέρουν πολύ καλά και οι φασίστες. Δεν είναι τυχαίο που η ζωή και η ιστορία του ΚΚΕ είναι άρρηκτα συνδεδεμένη μ αυτή την πόλη . Οι κομμουνιστές από την αρχή σχεδόν ήξεραν, πως εκεί είναι ο φυσικός τους χώρος, με τους εργάτες ζούσαν ,αυτούς προσπαθούσαν να οργανώσουν , να αφυπνίσουν οι έλληνες κομμουνιστές είναι αυτοί που διαχρονικά προσπάθησαν και έδωσαν την ηθική υπεροχή στους πειραιώτες , οι έλληνες κομμουνιστές έκαναν αυτή την απέραντη παραγκούπολη της δεκαετίας του 50 και 60 να στέκει περήφανα και να μην ντρέπεται για την φτώχεια της παρά να την τραγουδά! Ο Πειραιάς δεν θα ταν ποτέ αυτός που είναι χωρίς το ΚΚ, δε θα χε το ηθικό ανάστημα που έχει , θα ’μοιαζε με άλλες εργατουπόλεις του κόσμου που ο κόσμος ντρέπεται την φτώχεια του, που οι εργάτες φοβούνται, υποτάσσονται ,και ονειρεύονται να μην είναι εκεί που βρίσκονται αλλά κάπου αλλού. Χωρίς το ελληνικό ΚΚ ο Πειραιάς, δηλαδή η εργατική τάξη στην Ελλάδα θα χε συντριβεί

Όμως κι εδώ σ αυτή την πόλη επαναλαμβάνεται η αιώνια ιστορία. Εκτός από τους εργάτες εδώ εδράζει και ο πυρήνας της αστικής τήξης στην Ελλάδα, εδώ εδράζει το εφοπλιστικό κεφάλαιο. Στο λιμάνι του Πειραιά θα βρεις να εδράζουν οι μεγαλύτερες ναυτιλιακές εταιρίες του κόσμου. Εδώ, που ο κόσμος σκέφτεται και το τσιγάρο παράληλα διακινούνται τεραστία χρηματικά ποσά, εδώ φαίνεται με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο  η ανειρήνευτη πάλη ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία. Εδώ, σ αυτήν την πόλη, όταν οι εργάτες στέκουν όρθιοι με το κεφάλι τους ψηλά οι αστοί ανησυχούν, κι όταν οι εργάτες διεκδικούν τότε οι αστοί φοβούνται. Φαίνεται πως τώρα φοβούνται πιο πολύ, φαίνεται πως τώρα θέλουν να ξεμπλέξουν μια καλή με την εργατική τάξη, φαίνεται πως τώρα θεωρούν πως βρήκαν την ευκαιρία.

Η συντριβή όμως της εργατικής τάξης, σε ηθικό κατ αρχάς επίπεδο, περνά απαραίτητα μέσα από την συντριβή του ελληνικού ΚΚ στον Πειραιά. Αυτό το ξέρουν πολύ καλά οι αστοί, το ξέρουν πολύ καλά και οι φασίστες. Πριν λίγες μέρες έγινα το πρώτο σοβαρό βήμα προς αυτή την κατεύθυνση. Οι σύγχρονοι τραμπούκοι χτύπησαν, χτύπησαν για να φοβήσουν, όχι τους κομμουνιστές, να φοβίσουν τους εργάτες. Έστειλαν ένα πρώτο μήνυμα, έστειλαν το μήνυμα του φόβου. Μην ανακατεύεστε μ αυτούς , θα τους ξεπαστρέψουμε από δω, θα ξεπαστρέψουμε κι όσους από σας ανακατεύεστε με δαύτους.

Έστειλαν όμως κι οι κομουνιστές ένα μήνυμα, πως ο λαός του Πειραιά νικά τον φόβο, πως βγαίνει άμεσα και μαζικά στους δρόμους βαδίζει πλάι στα σφυροδρέπανα. Δεν έχει σημασία αν όλοι αυτοί ψηφίζουν ή όχι  ΚΚ , σημασία έχει το μήνυμα που πέρασε, ότι το Πέραμα δεν υποτάσσεται στον φόβο. Το μήνυμα αύριο θα το ξαναδώσουν οι Πειραιώτες , είτε με τραγούδια, είτε με λουλούδια , είτε με στυλιάρια. Ο Πειραιάς θα ναι η αρχή του τέλους σας.