Επανάσταση χύμα

Σήμερα που το καπιταλιστικό σύστημα έχει μπει σε μια φάση έντονης και παρατεταμένης οικονομικής κρίσης , σήμερα που οι μάσκες έπεσαν και το τέρας έχει δείξει το πραγματικό του πρόσωπο, σήμερα που η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο είναι μια σκληρή, καθημερινή και οφθαλμοφανής πραγματικότητα, σήμερα που το τέρας του φασισμού τριγυρνά μ’ ένα τσεκούρι στις εργατογειτονιές , σήμερα λοιπόν είναι η ώρα να δούμε μερικές αλήθειες γυμνές και να προβούμε  σε διάφορα  κατά τη γνώμη μου σημαντικά συμπεράσματα.

    Η πρώτη και σπουδαιότερη παρατήρηση που πρέπει να γίνει είναι ο βαθμός οργάνωσης της φασιστικής συμμορίας. Προκαλεί βαθιά εντύπωση ακόμα και στα αστικά ΜΜΕ ο βαθμός με τον οποίο είχαν οργανωθεί οι φασίστες . Δεν έκαναν τίποτα τυχαία, τίποτα δεν γίνονταν χύμα, όλα είχανε έναν κεντρικό έλεγχο, έναν κεντρικό σχεδιασμό από τον μαχαιροβγάλτη στην Νίκαια μέχρι τον φασίστα χάκερ και μέχρι τον στρατολογημένο αστυνομικό, όλα γίνονταν βάσει οργανωμένου σχεδίου, βάσει συγκεκριμένων εντολών. Όλα αυτά καταδεικνύουν με τον πιο σαφή τρόπο πως ο βαθμός οργάνωσης της πιο μαύρης αντίδρασης στην Ελλάδα είναι πολύ υψηλός. Αυτό το γεγονός από μόνο του γεννά ένα αυθόρμητο ερώτημα. Αφού  η αντίδραση είναι τόσο καλά οργανωμένη, ποσό ηλίθιοι μπορεί να είναι όλοι αυτοί που υποστηρίζουν πως το λαϊκό κίνημα πρέπει να είναι χύμα; Δεν ξέρω αν μπορώ να δώσω επαρκή απάντηση σε αυτό το ερώτημα αλλά αυτό που ξέρω στα σίγουρα είναι πως το λαϊκό κίνημα και η εργατική τάξη αν δεν οργανωθεί κι αυτή και μάλιστα σε υψηλού βαθμού οργάνωση τότε το αστικό κράτος και η πιο μαύρη τους αντίδραση θα την ξεκάνουν. Σήμερα περισσότερο από ποτέ φαίνεται ξεκάθαρα πως το να κατέβεις σε μια πλατεία και να κάνεις ΜΠΟΥ! στον καπιταλισμό, δεν υπάρχει περίπτωση να τον τρομάξεις. Όποιος το πιστεύει αυτό είναι ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ και θα πάρει κόσμο στον λαιμό του. Οι σημερινές συνθήκες απαιτούν από πλευράς κινήματος υψηλότατου βαθμού οργάνωση, συντονισμένη δράση και προπαντός ταξικό προσανατολισμό.

   Γιατί προπαντός ταξικό προσανατολισμό; Γιατί αν εάν η μέθοδος που αναλύεις τα γεγονότα δεν είναι ταξική, γιατί αν αμφισβητείς την ύπαρξη της ταξικής πάλης τότε κινδυνεύεις και εσύ ο ίδιος να γίνεις φασίστας. Τις προάλλες έβλεπα στο youtube τον Λαγό να λέει στους εργάτες του περάματος πως οι ‘’ λακέδες του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ’’ για την πιο ασήμαντη αφορμή σήκωναν την πιο μεγάλη απεργία και πως στο κάτω κάτω κρίση έχουμε, θα χάσουν λίγο αυτοί, θα χάσετε λίγο και σεις οι εργάτες και βρίσκοντας μια συμβιβαστική λύση θα ξαναφέρουμε καράβια και ζωή σ αυτόν εδώ τον τόπο. Αυτή είναι μια πολύ δηλητηριώδης προπαγάνδα που εύκολα μπορεί βρει ερείσματα σε φτωχό και πεινασμένο  κόσμο που δεν έχει  ταξικό προσανατολισμό. Ο Λαγός όμως ξέχασε να τους πει πως η συμβιβαστική λύση είναι το μεροκάματο του κινέζου και επίσης ξέχασε να τους πει πως το μίνιμουμ εισόδημα για να διαβιώσεις στην Ελλάδα είναι πολύ μεγαλύτερο από το μεροκάματο που θέλουν να δώσουν οι πατριώτες έλληνες εφοπλιστές. Ξέχασε επίσης να τους πει πως αυτοί οι πατέρες του έθνους θέλουν τους εργάτες εκτός από νηστικούς και στρατιωτάκια ακούνητα, καθυποταγμένα σε κάθε εντολή, ξέχασε να πει επίσης πως όποιος δεν είναι διατεθειμένος να συμβιβαστεί μ’ αυτή τη ‘’νέα Ελλάδα ‘’ θα πεθάνει!

  Όλα αυτά όμως που ξέχασε ο Λαγός να πει εκείνη την μέρα στο Πέραμα τα λένε οι έλληνες κομμουνιστές χρόνια τώρα, κοντά έναν αιώνα εδώ στην Ελλάδα. Λένε πως δεν μπορεί να υπάρξει ειρήνη ανάμεσα στο κεφάλαιο και στη εργασία ,δεν μπορεί να υπάρξει συμβιβαστική λύση ανάμεσα στις δυο αυτές τάξεις γιατί η πρώτη ζει από τις σάρκες της δεύτερης( δες εδώ )κι ούτε μπορεί να υπάρξει νίκη από την πλευρά της εργατικής τάξης εάν δεν οργανωθεί μαζικά ,αν δεν δράσει συντονισμένα και αποφασιστικά. Ζούμε έναν πόλεμο διαρκή, καθημερινό και ανελέητο ανάμεσα στο κεφάλαιο με τους συμμάχους του ( κράτος και αντίδραση) και την εργασία . Νικητής θα είναι ένας, ο πιο οργανωμένος κι ο πιο αποφασισμένος. Γι’ αυτό μαθέ πως όποιος σε παροτρύνει στο χύμα και σου τάζει μια εύκολη νίκη σε οδηγεί σε Βατερλό. Ο δρόμος που οδηγεί την νίκη είναι ανηφορικός και δυστυχώς καμιά φορά κι αιματηρός, όμως η θέα από  ψηλά αξίζει.