Μπαγκλαντές: Πυρκαγιά κατέστρεψε εργοστάσιο ενδυμάτων και μια παλαιότερη ανάρτησή μας

Μια τεράστια πυρκαγιά εκδηλώθηκε σήμερα και κατέστρεψε ένα εργοστάσιο παραγωγής ενδυμάτων για γνωστές δυτικές εταιρείες, στηνΓκαζιπούρ, μια πόλη 40 χλμ. από την πρωτεύουσα του Μπαγκλαντές, Ντάκα, όπως ανακοίνωσαν οι αστυνομικές αρχές. Σύμφωνα με την αστυνομία, τη φωτιά έβαλαν εργαζόμενοι που ήταν έξαλλοι για τις φήμες πως ένας συνάδελφός τους έχασε τη ζωή του από πυρά αστυνομικών. Μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν αναφορές για θύματα, καθώς η πυρκαγιά ξέσπασε μετά τις 11 το βράδυ τοπική ώρα, όταν το κτίριο ήταν άδειο.

Η υφαντουργία είναι ένας βασικός κλάδος της οικονομίας της χώρας. Οι χαμηλοί μισθοί και η προνομιακή αντιμετώπιση των επιχειρήσεων από την κυβέρνηση έχουν συμβάλει ώστε το Μπαγκλαντές να φθάσει να κατατάσσεται στη δεύτερη θέση στις εξαγωγές ενδυμάτων σε παγκόσμιο επίπεδο, υπολειπόμενο μόνο της Κίνας. Η υφαντουργία του Μπαγκλαντές υπολογίζεται ότι έχει συνολικά έσοδα 22 δισ. δολαρίων σε ετήσια βάση τα τελευταία χρόνια.

Όμως, όπως γίνεται παντού στον καπιταλισμό, ο πλούτος που παράγεται καταλήγει στιςτσέπες των εργοδοτών. Αντίθετα, οι εργαζόμενοι αμείβονται με μισθούς που μετά βίας φτάνουν τα 40 δολάρια το μήνα, δουλεύουν κάτω από άθλιες συνθήκες εργασίας και χωρίς συνδικαλιστικά δικαιώματα. Για υγιεινή και ασφάλεια ούτε λόγος: Το Μπαγκλαντές είναι ίσως η πιο επικίνδυνη χώρα για τους εργαζόμενους. Τα πολύνεκρα δυστυχήματα, σε εργασιακούς χώρους αποτελούν -δυστυχώς- καθημερινότητα, όπως για παράδειγμα η κατάρρευση του κτιρίου τον περασμένο Απρίλη που είχε στοιχίσει τη ζωή σε πάνω από 1.100 ανθρώπους.

πηγή902

Κεφαλαιοκρατικός τρόπος παραγωγής και ηθική

Τα τελευταία 150 χρόνια περίπου ίσως και περισσότερο έχει ξεκινήσει μια φιλολογική συζήτηση για το αν  ο καπιταλισμός είναι ως σύστημα προοδευτικό η όχι, δίκαιο ή όχι  ηθικό ή όχι . Έχουν διατυπωθεί άπειρες θέσεις τόσο από υποστηρικτές του συστήματος όσο και από πολεμίους του.

Η κύρια θέση αυτών που υποστηρίζουν τον κεφαλαιοκρατικό τρόπο παραγωγής είναι πως το σύστημα αυτό όπως και κάθε σύστημα κινείται, λειτουργεί, ενσαρκώνεται από ανθρώπους, άρα όταν οι άνθρωποι που το θέτουν σε λειτουργία είναι ηθικοί τότε και το σύστημα κατ επέκταση είναι ηθικό , αν πάλι οι άνθρωποι είναι ανήθικοι τότε και το σύστημα είναι ανήθικο. Άρα, συμπεραίνουν πως πρέπει να κάνουμε τους ανθρώπους ηθικούς και τότε, μόνο τότε θα ζήσουμε σε μια καπιταλιστική μεν αλλά δίκαιη δε κοινωνία

 Από την άλλη πλευρά  οι επικριτές του κεφαλαιοκρατικού τρόπου παραγωγής υποστηρίζουν πως το σύστημα είναι από την φύση του ανήθικο και πως όσο κι αν μειωθούν οι ‘’ ανήθικοι ‘’ ο κεφαλαιοκρατικός τρόπος παραγωγής θα ναι πάντα έτσι, άδικος .

 Αυτή η κουβέντα έχει σημασία να γίνει  τώρα, αυτή την περίοδο που διανύουμε διότι υπάρχει μια τάση από τον αστικό τύπο να φορτώνει την κρίση στους ανθρώπους, πολιτικούς ,επιχειρηματίες κτλ που ήταν διαβρωμένοι και κλέφτες και πως εάν αυτοί ήταν σωστοί τότε δεν θα είχαμε φτάσει εδώ που φτάσαμε.

Ας δούμε όμως το ζήτημα από μια άλλη ματιά..Ο πυρήνας της ηθικής του κεφαλαιοκρατικού τρόπου παραγωγής βρίσκεται σε έναν και μόνο μαθηματικό τύπο και περιγράφικε από τον κ. Μαρξ στο κεφάλαιο.

Ο τύπος είναι     

                                                     κ= υ/Κ

Όπου κ είναι το κέρδος Κ το κεφάλαιο που δαπανήθηκε για να παραχθεί το προϊόν και  χωρίζεται σε σταθερό ( σ) και μεταβλητό(μ) άρα ο τύπος γίνεται

                                                    κ=υ/σ+μ

τι θέλει λοιπόν να πει αυτός ο τύπος? Απλά, πως εάν θέλεις ν αυξήσεις το κέρδος σου (κ)ως επιχειρηματίας , που είναι ακριβώς το ζητούμενο, στο καπιταλιστικό σύστημα πρέπει  ή να μεγαλώσεις τον αριθμητή ή να μικρύνεις τον παρανομαστή ή και τα δυο ταυτόχρονα . Για να δούμε όμως τι σημαίνει στην πράξη μεγαλώνω τον αριθμητή και μικραίνω τον παρανομαστή

 ο αριθμητής περιέχει το σύμβολο υ το οποίο υποδηλώνει την υπεραξία, δηλαδή την επιπλέον του μισθού εργασία που πρέπει να εκτελέσει ο εργάτης και που θα την επωφεληθεί στο ακέραιο ο κεφαλαιοκράτης. Άρα αυξάνω το υ εννοούμε με λίγα λόγια πως εντατικοποιούμε την εργασία δηλαδή βάζουμε τους εργαζόμενους να δουλεύουν τείνοντας τους προς τα όρια των φυσικών τους αντοχών.

    Πάμε τώρα στον παρανομαστή. Στον παρανομαστή θα βρούμε το σύμβολο Κ το οποίο υποδηλώνει το συνολικό κεφάλαιο που πρέπει να δαπανήσει ο κεφαλαιοκράτης για να παράξει το προϊόν του και που χωρίζεται σε σταθερό κεφάλαιο που το αποτελούν οι μηχανές και οι δομές και σε μεταβλητό που είναι οι μισθοί χοντρικά.

Άρα όταν λέμε μειώνω τον παρανομαστή σημαίνει πως επιχειρούμε να μειώσουμε το σταθερό και το μεταβλητό κεφάλαιο. Για να μειώσουμε όμως το σταθερό κεφάλαιο πρέπει να φτιάξουμε πιο φτηνές υποδομές δηλ πχ εργοστάσια χωρίς πυρασφάλεια χωρίς εξόδους κινδύνου ( βλέπε Μπαγκλαντές) χωρίς κλιματισμό  να παγώνεις το χειμώνα και βράζεις το καλοκαίρι,  χωρίς μέριμνα για προστασία του περιβάλλοντος κτλ . Τέλος μειώνω το μεταβλητό κεφάλαιο όπως όλοι θα υποπτεύεστε δε σημαίνει τίποτε άλλο απ  τη μείωση μισθών, την ελαστικοποίηση του ωραρίου την ανασφάλιστη εργασία και δεν επεκτείνομαι άλλο διότι όλα αυτά τα βλέπετε γύρω σας

     Όπως βλέπουμε είναι πλέον προφανές πως για να αυξήσεις το κέρδος σου πρέπει να κινηθείς με βάση τον παραπάνω  μαθηματικό τύπο ο οποίος σε αναγκάζει να κάνεις οοοοοολα τα παραπάνω θεάρεστα πράγματα .

  Ας υποθέσουμε πως ένας κεφαλαιοκράτης λέει πως εγώ δεν θέλω να βγάλω πολύ κέρδος , δε με νοιάζει και πως  είμαι καλός άνθρωπος και δεν θα φέρω τους εργάτες μου στην παραπάνω δεινή κατάσταση . Αυτό στον καπιταλισμό δυστυχώς δεν μπορεί να το κάνει διότι ο δίπλα του καπιταλιστής που θα ναι πιο ‘ αποφασιστικός’ θα βγάλει πιο πολύ κέρδος, θα επενδύσει έπειτα σε νέες τεχνολογίες, θα βγάλει πιο φτηνό και πιο καλό προϊόν από τον πρώτο και στο τέλος ή που θα τον κλείσει ή που θα τον αγοράσει.

    Άρα λοιπόν το να σαι απάνθρωπος στο κεφαλαιοκρατικό σύστημα παραγωγής είναι μονόδρομος και κατά συνέπεια αν θες να σαι άνθρωπος οφείλεις να τον ανατρέψεις. Όλα τα άλλα είναι ψέματα συνειδητά ή ασυνείδητα.